Συγκρουσιακή Πολιτική, Συλλογική Δράση, Κοινωνικά Κινήματα (11M025)

Σεραφείμ Σεφεριάδης

Περιγραφή

Το έντυπο πρόγραμμα του σεμιναρίου

 

Σε σχέση με άλλους κοινωνικοοικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς, τα κοινωνικά κινήματα ενέχουν και διαχειρίζονται μορφές δύναμης που, αν και δυσκολότερα προσδιορίσιμες, δεν είναι, εξ αυτού, και αμελητέες. Εντάσσοντας τη μελέτη τους εντός ενός ευρύτερου πεδίου συγκρουσιακής πολιτικής (πολιτικής που συντελείται εκτός των υφιστάμενων θεσμών αποσκοπώντας στο μετασχηματισμό τους), το σεμινάριο αποσκοπεί στη συστηματική και σε βάθος διερεύνηση του κινηματικού φαινομένου μέσα από το πρίσμα ιστορικά συγκεκριμένων περιπτώσεων.

 

CC - Αναφορά Δημιουργού

Ενότητες

Οι στόχοι των μαθήσεων επιμερίζονται σε δυο επίπεδα -ένα θεωρητικό και ένα εμπειρικό/ερευνητικό (στο οποίο τα μέλη του σεμιναρίου έχουν άμεση και καθοριστική συμβολή)- που όμως αλληλοπροϋποτίθενται και αλληλοτροφοδοτούνται.

Ο θεωρητικός προβληματισμός εστιάζεται, εν πρώτοις, στη διερεύνηση της κινηματικής αιτιότητας: Γιατί και πότε οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις ρουτίνες της καθημερινής ζωής για να εμπλακούν στις αβεβαιότητες της συλλογικής δράσης; Αν θεωρήσουμε πως η υλική στέρηση και η δυναμική προώθησης συλλογικών συμφερόντων αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την εκδήλωση συλλογικής δράσης, αρκούν οι παράγοντες αυτοί και για την εμφάνιση κοινωνικών κινημάτων; Υπάρχουν άλλες αναγκαίες συνθήκες, υφίστανται κάποιες που είναι ικανές, και ποιες;

Συνδυαστικά με τα κινηματικά Γιατί, όμως, διερευνώνται συστηματικά και τα αντίστοιχα Πώς: οι μηχανισμοί μέσω των οποίων οι κινηματικές προδιαθέσεις μετασχηματίζονται σε κινηματικές πραγματικότητες.

Σε πρώτο χρόνο ο προβληματισμός συγκροτείται στη βάση τεσσάρων αξόνων:

  • πολιτικές ευκαιρίες: συστηματικές όψεις της πολιτικοθεσμικής συγκυρίας που διευκολύνουν (ή δυσχεραίνουν) την ανάδυση κινημάτων (π.χ. καταστολή, ανοχή, επικουρία)
  • ρεπερτόρια και μορφές συλλογικής δράσης που τα κινήματα υιοθετούν (βία, συγκρουσιακή παρεμπόδιση, σύμβαση)
  • αξιακές πλαισιώσεις (πολιτικός λόγος, συμβολικές αναπαραστάσεις, επικοινωνιακές τακτικές) που αναδεικνύουν διεκδικητικές συλλογικές ταυτότητες.
  • οργανωτικές δομές και τα αντίστοιχα διλήμματα που οι διεκδικητές αντιμετωπίζουν προκειμένου οι δράσεις τους να είναι τελεσφορείς.

Πρέπει όμως να τονιστεί πως, αξιοποιώντας τις πλέον προωθημένες ‒δυναμικές‒ θεωρητικές επεξεργασίες (βλ., ειδικά McAdam, Tarrow, Tilly 2001), η προσπάθειά μας θα επιδιώξει ευρύτερες συνθέσεις πέρα από την απλή απεικόνιση ανιστορικών αντιστοιχίσεων: κάθε κινηματική εμπειρία (ως πυκνή πραγματικότητα) είναι μοναδική στο χώρο και το χρόνο· οι συστηματικότητες που επισημαίνονται αφορούν αιτιώδεις μηχανισμούς με επενέργειες που, παρότι κοινές, επιφέρουν διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με τη ιστορική -κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική- συγκυρία. Γίνεται έτσι σαφές πως προϋπόθεση της θεωρητικής γονιμότητας είναι η επαρκής ιστορική γείωση.

Εργασίες-Παρουσιάσεις

Οι ερευνητικές δράσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο του σεμιναρίου υλοποιούν ‒αλλά και εμπλουτίζουν‒ το θεωρητικό προβληματισμό. Οι φοιτητές/-ριες παρακολουθούν, εμπεδώνουν και αξιολογούν τη θεωρητική βιβλιογραφία μέσα από το πρίσμα που τους παρέχει η συστηματική διερεύνηση ενός συγκρουσιακού-κινηματικού επεισοδίουφαινομένου) το οποίο επιλέγουν με τη σύμφωνη γνώμη του διδάσκοντα στα αρχικά στάδια του σεμιναρίου. Καταθέτουν στη συνέχεια ολοκληρωμένες ερευνητικές προτάσεις σε κείμενο 1.500-2.000 λέξεων, στις οποίες επισημαίνονται οι ‒κατά προτίμηση πρωτογενείς‒ πηγές της συναφούς πραγματολογίας ή ιστοριογραφίας αλλά και η θεωρητική σημασία των προσδοκώμενων ευρημάτων. Οι προτάσεις κατατίθενται ηλεκτρονικά στη διεύθυνση ssefer@panteion.gr αμέσως μετά τη χριστουγεννιάτικη ανάπαυλα. Oι φοιτητές/-τριες παρουσιάζουν στη συνέχεια τον προβληματισμό των προτάσεών τους στο σεμινάριο, σε ειδικές συναντήσεις που προγραμματίζονται εντός του Ιανουαρίου. Οι παρουσιάσεις (των 10-15’) περιλαμβάνουν ανάδειξη της σημασίας του ερευνώμενου θέματος, επισήμανση της θεωρητικής περιοχής ή περιοχών άμεσης (ή εγγύτερης) συνάφειας προς το προτεινόμενο θέμα (π.χ., θεσμική και πολιτική συγκυρία, διεκδικητικό ρεπερτόριο, οργανωτικές δομές, συλλογικές ταυτότητες, πολιτικός συμβολισμός, κτλ.) και υπόδειξη των πηγών της εξεταζόμενης πραγματολογίας.

Οι θεματικές των εργασιών είναι απεριόριστες (τόσο ως προς την ταυτότητα των διερευνώμενων κινηματικών υποκειμένων όσο και ως προς τον γεωγραφικό και ιστορικό ορίζοντα της δράσης τους), όμως γίνεται προσπάθεια ώστε οι προκρινόμενοι τίτλοι να είναι ‒στο μέτρο του δυνατού‒ συμπληρωματικοί, ώστε να υποβοηθείται και η συγκριτική επικύρωση των πορισμάτων. Στο πλαίσιο αυτό ευπρόσδεκτες είναι εργασίες με ελληνική πραγματολογία (αλλά στέρεα συγκριτική θεωρητική συγκρότηση), αφού, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, η ελληνική εμπειρία παραμένει εν πολλοίς αδιερεύνητη από μια σκοπιά συγκρουσιακής πολιτικής. (Τονίζεται όμως πως μια ελληνική ερευνητική εστία δεν είναι κατά κανέναν τρόπο απαραίτητη.) Ενθαρρύνεται επίσης η προσπάθεια χρήσης εννοιών της συγκρουσιακής πολιτικής για τη διερεύνηση της ιστορικής εμπειρίας του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος.

Οι παρακάτω προτεινόμενες θεματικές είναι απλώς κατευθυντήριες και ενδεικτικές, και επιδέχονται ευρύ φάσμα εξειδικεύσεων και μετατροπών:

 

  • Διεκδικητικές δράσεις και κοινωνικές διεκδικήσεις στην Ελλάδα της κρίσης
  • Κόμματα και κινήματα: η εμπειρία της νότιας Ευρώπης (2008-2016)
  • Πολιτική διαμεσολάβηση και στρατηγική
  • Στα άκρα του πολιτικού φάσματος: εξωκοινοβουλευτικές ομάδες και κοινωνικά δίκτυα
  • Λαϊκισμός: τι είδους έννοια;
  • Διεθνικές δράσεις σε μετεξέλιξη: οργανωτικά πρότυπα και διεκδικητικός λόγος κατά τον πρώιμο 21ο αιώνα
  • Συγκρουσιακοί κύκλοι και ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα: οργανώσεις και πολιτικός λόγος στο μεσοπόλεμο
  • Πολιτική βία: πότε εντείνεται και τι αποτελέσματα φέρνει;

Οι συναντήσεις του σεμιναρίου ξεκινούν τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται περί τα τέλη Ιανουαρίου 2025.

 

Τα μέλη του σεμιναρίου ενθαρρύνονται επίσης να παρακολουθούν τα σεμινάρια του Εργαστηρίου Συγκρουσιακής Πολιτικής, που διερευνά προβλήματα θεωρίας και έρευνας συλλογικών δράσεων και κοινωνικών κινημάτων. Το πρόγραμμα των εισηγήσεων θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Εργαστηρίου, όπου μπορείτε επίσης να βρείτε κείμενα καθώς και πλούσιο υλικό από τις πολυετείς δραστηριότητες του Εργαστηρίου. Στις τελευταίες συγκαταλέγεται διεθνές συνέδριο με θέμα Η «Μεγάλη Ύφεση» ως κομβική στιγμή: οικονομία, πολιτική, κοινωνική διεκδίκηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 20 και 22 Δεκεμβρίου 2023. Στη σελίδα μπορείτε να βρείτε όλα τα βίντεο των εισηγήσεων.

Η βιβλιογραφία που παρατίθεται δεν είναι βέβαια απλώς ενδεικτική. Όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι και εξαντλητική. Καθώς η ελληνική βιβλιογραφία, αν και σε φάση εμπλουτισμού, είναι ακόμα πενιχρή, οι φοιτητές οφείλουν «να συνάψουν οργανική σχέση» με τα αγγλόγλωσσα κείμενα.

Μια πυκνή, υπερ-κειμενική σύνοψη του πεδίου (με όρους «γνωστικού κολάζ») γίνεται σε άρθρο του διδάσκοντος στο ειδικό αφιέρωμα της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης (το κείμενο γράφτηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του σεμιναρίου και αποτελεί χάρτη της πορείας που θα ακολουθήσουμε):

Σεφεριάδης, Σ. Ι. (2006) «Συγκρουσιακή πολιτική, συλλογική δράση, κοινωνικά κινήματα: μια αποτύπωση», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, τχ. 27, Μάιος, σ. 7-42.

 [Επισημαίνεται εδώ ότι το κείμενο αυτό, όπως και ο μεγάλος όγκος της ερευνητικής και θεωρητικής παραγωγής του διδάσκοντος βρίσκεται στον ιστότοπο http://seferiadescv.blogspot.gr/ και πιο ειδικά στη διεύθυνση http://arthrasef.blogspot.gr/], καθώς και στην ενότητα Δημοσιεύσεις της ιστοσελίδας του Εργαστηρίου Συγκρουσιακής Πολιτικής.

Επίσης, τα

Πρόκειται για συλλογή κειμένων γραμμένων κατά τη διάρκεια της τελευταίας, ιδιαίτερα πυκνής δεκαετίας, ως άρθρα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο και ως δημόσιες τοποθετήσεις-εισηγήσεις σε πολιτικές εκδηλώσεις και συνεντεύξεις. Τα κείμενα συνυφαίνουν ακαδημαϊκή και πολιτική γραφή προκειμένου να αναδείξουν μείζονα ζητήματα της περιόδου.

και

Με βασικό όπλο αρχές της κλασικής μεθοδολογίας, το βιβλίο επιχειρεί να αντιμετωπίσει την παρατεταμένη γνωστική δυστοκία που παρατηρείται σε τρείς κομβικές περιοχές της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης: στην τρέχουσα ‒άκρως προβληματική‒ βιομηχανία των «λαϊκιστικών σπουδών», στους τρόπους με τον οποίους προσεγγίζονται τα προβλήματα της δημοκρατικής λειτουργίας, και στις ερμηνείες που προκρίνονται για να εξηγηθεί η αποτυχία των νέων αριστερών κομμάτων να αντισταθούν στην κατίσχυση του δόγματος ΤΙΝΑ.

Το βιβλίο παρουσιάστηκε στις 19 Μαΐου 2022. Εδώ το βίντεο της εκδήλωσης:

Το 2023 εκδόθηκε επίσης το βιβλίο Για την πολιτική που διαμορφώνει – Εργατικό κίνημα και κράτος, Αθήνα: Τόπος που, αξιοποιώντας την ιστορική εμπειρία, αποσκοπεί στην ανάδειξη της αιτιώδους επενέργειας των περιεχομένων πολιτικής. Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο:

Συνήθης, σχεδόν ανακλαστική αντίδραση παρατηρητών και μελετητών σε φαινόμενα πολιτικής παλινδρόμησης (όπως η εξακολουθητική κατίσχυση του τοξικού δόγματος ΤΙΝΑ, η αποτυχία εγχειρημάτων ενδυνάμωσης των υποτελών, ή η άνοδος της σκοταδιστικής ακροδεξιάς) είναι πως για το πρόβλημα «ευθύνεται η κοινωνία» –είτε διότι οι άνθρωποι «δεν καταλαβαίνουν» είτε διότι οι «μεταβιομηχανικές» συνθήκες δεν ευνοούν, δεν είναι –κατά το κοινώς λεγόμενο–«ώριμες». Ιδωμένες σε ιστορική προοπτική, οι εκτιμήσεις αυτές είναι εξαιρετικά αμφίβολης ακρίβειας, όμως το βασικό τους πρόβλημα είναι ότι υποτιμούν –αν δεν παρακάμπτουν εντελώς– το ρόλο που διαδραματίζει η πολιτική: δημόσιο λόγο και δράσεις που όχι μόνο αντανακλούν αλλά και διαμορφώνουν τις συνειδήσεις. Το ανά χείρας βιβλίο αποσκοπεί στην ανάδειξη αυτής της ειδικής –σχεσιακής– διάστασης, της πολιτικής που διαμορφώνει. Καλύπτοντας σε βάθος ιστορικού χρόνου ευρύ φάσμα θεματικών, που άπτονται τόσο της θεσμικής-κρατικής όσο και της διεκδικητικής-συγκρουσιακής πολιτικής (με ιδιαίτερη εστία τις δράσεις του εργατικού κινήματος), ο τόμος καταγράφει συγκεκριμένα πολιτικά σκεπτικά, και επιχειρεί να φωτίσει τους τρόπους με τους οποίους αυτά επέδρασαν στις εξελίξεις. Μέσα από αυτό το πρίσμα αναδεικνύεται ένα παραμελημένο συμπέρασμα: ότι για τις πάμπολλες κρατικές αποτυχίες (λ.χ., τον εξακολουθητικά ανέφικτο «εκσυγχρονισμό» ή την μη αντιμετώπιση της ανεργίας) αλλά και για σειρά από ατελέσφορα διεκδικητικά διαβήματα (από το Μεσοπόλεμο ως τις μέρες μας) υπεύθυνη δεν ήταν –και δεν είναι– η «κοινωνία», αλλά η ακολουθούμενη πολιτική.

Συζήτηση για το βιβλίο

 

Μεγάλης ‒αν και, σε πρώτο χρόνο ίσως όχι προφανούς‒ συνάφειας με τις μαθήσεις του σεμιναρίου είναι τα κλασικά μεθοδολογικά κείμενα του πρόσφατα εκλιπόντος Giovanni Sartori στον τόμο Σημασιολογία, έννοιες, συγκριτική μέθοδος (επιλογή, επιμέλεια, εισαγωγή Σ Σ. Ι. Σεφεριάδης), Αθήνα: Παπαζήσης, 2004  [320.3 SAR Αντ.: 3] που φοιτήτριες και φοιτητές καλούνται να μελετήσουν.

Ο μεγάλος όγκος των βασικών βιβλίων έχει παραγγελθεί και βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Παντείου (κεντρικό κτίριο). Στη βιβλιογραφία που παρατίθεται, και για τον μεγάλο όγκο των βιβλίων στα οποία γίνονται αναφορές, υπάρχει και ο αριθμός ταξινόμησης του τόμου. 

 

Εγχειρίδια, Readers, Συνθέσεις:

[Η σειρά παράθεσης απηχεί βεβαίως μια αξιολόγηση προτεραιότητας, όμως εννοείται πως αυτή ούτε αδιαμφισβήτητη είναι ούτε απαράβατη]

 Contentious Politics, πρόσφατες θεωρητικές επεξεργασίες:

  • Tarrow, S. (2012) Strangers at the Gates: Movements and States in Contentious Politics, Cambridge/New York: Cambridge University Press.
  • McAdam, D., S. Tarrow, C. Tilly (2001) Dynamics of Contention, Cambridge/ New York: Cambridge University Press. [303.484 MCA Αντ.: 1]
  • Tilly, C. (2002) Stories, Identities, and Social Change, Langham/Boulder/New York/Oxford: Rowman & Littlefield Publishers, Inc. [303.4 TIL Αντ.: 1]
  • Aminzade, R. R., J. A. Goldstone, D. McAdam, E. J. Perry, W. H Sewell, Jr., S. Tarrow, C. Tilly (επιμ.) (2001) Silence and Voice in the Study of Contentious Politics, Cambridge: Cambridge University Press. [303.484 SIL Αντ.: 1]
  • Tilly, C. (2003) The Politics of Collective Violence, Cambridge/New York: Cambridge University Press. [303.6 TIL Αντ.: 1]
  • Κούση, Μ. - Charles Tilly (επιμ.) (2008) Οικονομικές και πολιτικές συγκρούσεις σε συγκριτική προοπτική (πρόλογος στην ελληνική έκδοση Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης), Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο [306.3 ΟΙΚ]

 Επίσης, συναφή θεωρητικά κείμενα του διδάσκοντα:

 Κινήματα, δίκτυα και θεωρία των οργανώσεων

  •  Diani, M., D. McAdam (επιμ.) (2003) Social Movements and Networks: Relational Approaches to Collective Action, Oxford: Oxford University Press.
  • Davis, G. W. R. Scott, M. Zald, D. McAdam (επιμ.) (2005) Social Movements and Organization Theory, Cambridge: Cambridge University Press. [303.484 SOC]

►Κοινωνικά κινήματα και δημοκρατία

 Μορφές δράσης και συγκρουσιακοί κύκλοι

 Παρεμφερής εκδοχή είναι το:

Αξιακές πλαισιώσεις/διαχείριση συμβόλων

  • Goffman, E. (1990/19591) The Presentation of Self in Everyday Life, London: Penguin Books. [302.15 GOF Αντ.: 1]
  • Goffman, E. (1996/19611) Συναντήσεις: δυο μελέτες στην κοινωνιολογία της αλληλεπίδρασης (Εισαγωγή, μετάφραση: Δ. Μακρυνιώτη), Αθήνα: Αλεξάνδρεια. [302 GOF Αντ.: 3]
  • Goffman, E. (1986) Frame Analysis: An Essay on the Organization of Experience, Boston: Northeastern University Press. [ 302 GOF Αντ.: 1]

Διεθνικές δράσεις

Κόμματα και κοινωνικά κινήματα

Κινηματικές συνέπειες, εκβασεις

Ερευνητικές τεχνικές

  • Klandermans, B., S. Staggenborg (2002) Methods of Social Movement Research, Minneapolis/London: University of Minnesota Press.

►Συλλογική δράση, κοινωνικά κινήματα παλαιότερες θεωρητικές επεξεργασίες/ ανασκοπήσεις:

  • Tilly, C. (1978) From Mobilization to Revolution, Νέα Υόρκη: McGraw-Hill Publishing Company.
  • Piven, F. F., R. Cloward (1979) Poor People’s Movements: Why they Succeed, How they Fail, Νέα Υόρκη: Vintage Books [322.20973 PIV  Αντ.: 1]
  • Diani, M., R. Eyerman (επιμ.) (1992) Studying Collective Action, Λονδίνο: Sage. [303.484072 STU Αντ.: 1].
  • Rudé, G. (1995) Ideology and Popular Protest, Chapel Hill/London: The University of North Carolina Press.
  • Maheu, L. (1995) (επιμ.) Social Movements and Social Classes, London: SAGE Publications. [303.484 SOC Αντ. 1].
  • Forewaker, J. (1995) Theorizing Social Movements, Λονδίνο: Pluto Press.
  • Scott, J. C. (1985) Weapons of the Weak: Everyday Forms of Peasant Resistance, New Haven/London: Yale University Press. [322.4409595 SCO Αντ.: 1].
  • Gurr, T. (1970) Why Men Rebel, Princeton: Princeton University Press. [303.64 GUR Αντ.: 2].
  • Smelser, N. (1962) Theory of Collective behavior, Νέα Υόρκη: The Free Press.
  • Αλεξανδρόπουλος, Σ. (2001) Θεωρίες για τη συλλογική δράση και τα κοινωνικά κινήματα, Τόμος Α’ κλασικές θεωρίες, Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
  • Αλεξανδρόπουλος, Σ. (1995) «Αναζητώντας Στρατηγική ή Ταυτότητα; Ζητήματα Θεωρίας των Κοινωνικών Κινημάτων», Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τχ. 86, σ. 82-113.

Εργατικό κίνημα/απεργίες, κριση (εντελώς ενδεικτικά):

 Γεωγραφικές εστίες/Ελλάδα

Νέα κοινωνικά κινήματα

  • Kriesi, H. (1998) «Νέα Κοινωνικά Κινήματα στη Δυτική Ευρώπη», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, τχ. 11, σ. 5-23.

Η μελέτη της συγκρουσιακής πολιτικής στο πλαίσιο της συγκριτικής πολιτικής και η έννοια του κοινωνικού κινήματος. Ορισμοί, αναλυτικός προσδιορισμός του αντικειμένου και παρουσίαση των βασικών αναλυτικών παραδόσεων στη μελέτη του: Μαρξ, Λένιν, Γκράμσι -συλλογική συμπεριφορά, ορθολογιστική επιλογή, πολιτισμικές προσεγγίσεις.

 

Μελετήστε:

 

Συναφή online κείμενα του διδάσκοντος με εκτενείς επιπλέον βιβλιογραφικές αναφορές:

Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1973, το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών διοργάνωσε Διαδικτυακή Στρογγυλή Τράπεζα τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021 με θέμα : Κοινωνικά κινήματα και πολιτική εξέγερση Πολυτεχνείο 1973. Δείτε το βίντεο της εκδήλωσης εδώ.

Πότε και πώς έγινε δυνατό να συνδυαστούν οι στρατηγικοί, οργανωτικοί, και αξιακοί πόροι που οδήγησαν στη μετάβαση από την απλή διαμαρτυρία στο κοινωνικό κίνημα; Ποιες ανακατατάξεις στην οργάνωση της κοινωνίας και του κράτους την επέτρεψαν; Τι είναι και πώς αναδύθηκε το σύγχρονο παραδειγματικό ρεπερτόριο συλλογικής δράσης και πώς αντιδιαστέλλεται με το παραδοσιακό; Η σημασία της μελέτης εργατικού κινήματος. Εννοιολογική ανασύσταση του όρου και μακροσκοπική αποτίμηση της εμπειρίας μέχρι το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δομική παράγοντες και η καθοριστική σημασία των περιεχομένων πολιτικής.

Μελετήστε:

Εμβόλιμη συζήτηση περί του προβλήματος της αιτιότητας στην πολιτική ανάλυση. Με ποιους τρόπους προσεγγίζεται και πώς πιστοποιείται; Στην προέκταση αυτού του προβληματισμού γίνεται επίσης αναφορά στις διαφορετικές κοινωνικο-επιστημονικές οντολογίες που εμφανίζονται στις κοινωνικές επιστήμες: δομισμός, ορθολογική επιλογή, πολιτισμικές προσεγγίσεις και η σχεσιακή πρόκληση.

 

Από την ενότητα αυτή και για τις τρεις επόμενες, το σεμινάριο εστιάζεται στην εκ του σύνεγγυς διερεύνηση των παραγόντων που εξηγούν την ανάδυση και δράση των κοινωνικών κινημάτων. Η βιβλιογραφία επισημαίνει την επίδραση πόρων που είναι εξωγενείς (περιβαλλοντικοί/πολιτικές ευκαιρίες)- Ενότητα 4, και την επενέργεια της 'κινητοποίησης πόρων' που είναι ενδογενείς (μορφές δράσης/ρεπερτόρια -Ενότητα 5, αξιακές πλαισιώσεις/διαχείρηση συμβόλων -Ενότητα 6, και οργανώσεις -Ενότητα 7). Συνδυαστικά με την επίδραση της δομής των πολιτικών ευκαιριών, στη σημερινή συζήτηση τίθενται και εξετάζονται ερωτήματα όπως: Ποιες είναι οι διαστάσεις της έννοιας 'πολιτικής ευκαιρία'; Συνδυαστικά, πώς επιδρά η κρατική καταστολή και ποιο το περιεχόμενοτ της έννοιας πολιτικές απειλές'; Είναι σωστό παράγοντες όπως η διεύρυνση της πολιτικής συμμετοχής, των κρίσεων και διασπάσεων στο εσωτερικό των ελίτ, και της εμφάνισης κινηματικών συμμάχων με οργανωτικούς πόρους να θεωρούνται αφ' εαυτού τους επαρκείς; Ποιος ο ρόλος της 'απόδοσης ευκαιριών' και της εν γένει πολιτικής διαμεσολάβησης;

 

Μελετήστε:

Δείτε επίσης

Διεκδικητικές μορφές των κοινωνικών κινημάτων: βία, παρεμπόδιση, σύμβαση. Ποια τα χαρακτηριστικά της κάθε μιας μορφής, τι εξηγεί την εμφάνισή τους και που οφείλεται η μετάβαση από τη μια στην άλλη μορφή;

 

 

 

Μελετήστε:

Επίσης

 

Η σημασία της αξιακών αναφορών και της γενικότερης διαδικασίας της διαχείρισης συμβόλων) ως πόρος για την ανάπτυξη κοινωνικών κινημάτων. Συλλογικές ταυτότητες και μετεξέλιξή τους υπό την επήρεια κύκλων διαμαρτυρίας.

Μελετήστε:

 

Τα κοινωνικά κινήματα σε δράση. Τι είναι ο «συγκρουσιακός κύκλος», πώς προκαλείται, πώς επιδρά στους πολιτικούς θεσμούς, και πώς μπαίνει σε ύφεση; Είναι η έκβαση αυτή αναπόδραστη; Ποιος ο ρόλος της πολιτικής στρατηγικής;

 

Μελετήστε:

Επίσης:

Παρεμφερής εκδοχή είναι το:

Ποιες είναι και πού οφείλονται οι διαφορές των αποτελεσμάτων των κινημάτων; Πότε και πώς επιτυγχάνουν, γιατί και αποτυγχάνουν; Ποιο είναι το καταλληλότερο χρονικό μέτρο αποτίμησης των επιδράσεών τους, και τι μας λέει αυτό για τη συνολική αποτίμηση των φαινομένων της συγκρουσιακής πολιτικής;

 

Μελετήστε:

 

Ποιο τοπίο διαμορφώνει η κρίση (σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης) στις διεκδικητικές πρακτικές των ανθρώπων; Η γενικευμένη «υποχώρηση της εντοπιότητας» αποτελεί κινηματική απειλή ή ευκαιρία; Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει «διεθνισμός» σήμερα, και τι διαφορετικές σημασίες προσλαμβάνει ανάλογα με την ταυτότητα των διεκδικητών;

 

Μελετήστε:

Επίσης:

 

Η πολιτική διαμεσολάβηση εύλογα αναγνωρίζεται ως κρίσιμος αιτιώδης μηχανισμός για την επεξήγηση της ανάδυσης και της πορείας των κινημάτων. Όμως το ακριβές της περιεχόμενο σπάνια διερευνάται. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το ερευνητικό κενό και πώς βοηθά η θεωρία των κομμάτων και η πρόσφατη συζήτηση για την -άκρως προβληματική- έννοια του προς την κατεύθυνση αυτή;

Ημερολόγιο

Ανακοινώσεις

  • - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -