Ανθρωπολογικές προσεγγίσεις του λαϊκού πολιτισμού (520139)

Εισαγωγή στην ελληνική αστική λαϊκή μουσική. Η μελέτη του ρεμπέτικου στις κοινωνικές επιστήμες. Το ρεμπέτικο στον ελληνικό δημόσιο και πολιτικό λόγο. Το μεταπολεμικό “λαϊκό” τραγούδι. Το τραγούδι, η βιογραφία και το “φαινόμενο” Καζαντζίδη. Κοινωνική οδύνη, τελετουργία και μουσική. Το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη ως τελετουργία πόνου. Η “λαϊκή” μουσική στην περίοδο 1970-1990. Όψεις της θεματολογίας και των νοημάτων του “λαϊκού” τραγουδιού.   

Κείμενα μελέτης 

*Οικονόμου, Λεωνίδας, 2021, “Το ‘ρεμπέτικο’ και το ‘λαϊκό’ τραγούδι στις κοινωνικές επιστήμες και στη δημόσια σφαίρα”, στο Χ. Δεμερτζόπουλος και Γ. Παπαθεοδώρου (επιμ.), Συνηθισμένοι άνθρωποι. Μελέτες για τη Λαϊκή και τη Δημοφιλή Κουλτούρα, Πάτρα: Εκδόσεις Opportuna, 2021, σσ. 279-305 .

*Economou, Leonidas, 2019, “Sentiment, memory and identity in Greek laiko music (1945-1967)”, στο Dafni Tragaki (επιμ.), Made in Greece Studies in Popular Music, New York και London: Routledge, 2019, σσ. 15-27.

*Οικονόμου Λεωνίδας, 2005, «Pεμπέτικα, λαϊκά και σκυλάδικα: Oρια και μετατοπίσεις στην πρόσληψη του λαϊκού τραγουδιού του 20ου αιώνα», στο Δοκιμές, τχ. 13-14, Aνοιξη 2005, σ. 361-398.

*Οικονόμου Λεωνίδας, 1010, “Σκυλάδικα. Η επικράτηση της ‘λαϊκής πίστας’ και της ‘καψούρας’”. Στο Β. Βαμβακάς και Π. Παναγιωτόπουλος (επιμ.), Η Ελλάδα στη Δεκαετία του ’80, Αθήνα, Εκδόσεις το Πέρασμα, 2010.

Χατζηπανταζής, Θεόδωρος, 1986, Της Ασιάτιδος Μούσης Ερασταί. Η Ακμή του Αθηναϊκού Καφέ Αμάν στα Χρόνια της Βασιλείας του Γεωργίου Α',  Αθήνα: Στιγμή.

Κοταρίδης Νίκος (επιμ.), 1996, Ρεμπέτες και Ρεμπέτικο Τραγούδι, Αθήνα: Πλέθρον.

Gauntlett, Στάθης, 2001, Pεμπέτικο Tραγούδι, Aθήνα: Eκδόσεις του Eικοστού Πρώτου.

Οικονόμου Λεωνίδας, 2015, Στέλιος Καζαντζίδης Τραύμα και Συμβολική Θεραπεία στο Λαϊκό Τραγούδι, Αθήνα, εκδ. Πατάκη.