Ιστορία του Ελληνικού Μεσοπολέμου (110504)
Ενότητες
Tο ζήτημα της τεχνικοεπιστημονικής ανάπτυξης αποτέλεσε μείζον διακύβευμα και πεδίο σύγκρουσης κατά τον ελληνικό Μεσοπόλεμο. Πολιτικοί και διανοούμενοι διαφορετικών ιδεολογικών προσανατολισμών αποπειράθηκαν να διαμορφώσουν «κατάλληλα» πλαίσια υποδοχής της τεχνολογίας. Πολιτικοί και διανοούμενοι όπως οι Ε. Βενιζέλος και Ι. Μεταξάς, Γ. Θεοτοκάς, Δ. Γληνός και Π. Κανελλόπουλος, μηχανικοί και βιομήχανοι, συνέδεσαν την τεχνολογία –είτε την εκλάμβαναν ως ενσάρκωση της προόδου, είτε ως εφιάλτη, είτε και τα δύο– με τα πολιτικοϊδεολογικά τους «αιτούμενα» και τη μοίρα του έθνους. ότι η «ελληνική» συζήτηση τοποθετείται ρητά στα συμφραζόμενα της αντίστοιχης ευρωπαϊκής όσον αφορά το ζήτημα της τεχνολογίας κατά το αποκορύφωμα της «πρώτης κρίσης της νεωτερικότητας». τέλος, ότι η οικειοποίηση της τεχνολογίας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου δεν είναι άσχετη από τις μεταπτώσεις της ψυχικής διάθεσης –όπως τις επισημαίνει ο Mazower– αυτή την περίοδο, τη μετάβαση δηλαδή από την ευφορία των ύστερων χρόνων της δεκαετίας του ’20 στην απαισιοδοξία, παρά την ανάκαμψη, των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’30 και της Κρίσης, διάθεση συνυφασμένη με την επίμονη (ανα)ζήτηση αυταρχικών μορφών διακυβέρνησης.
Αντωνίου Γ., Οι Έλληνες Μηχανικοί, θεσμοί και ιδέες 1900-1940, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2006.
Βλάχος Άγ., Τουρισμός και δημόσιες πολιτικές στη σύγχρονη Ελλάδα 1914 - 1950 : Η ανάδυση ενός νεοτερικού φαινομένου, εκδ. Εκδόσεις Κέρκυρα - Economia Publishing, Αθήνα 2016.
Καφάογλου Η., Η ελληνική αυτοκίνηση 1900-1940: Άνθρωποι, δρόμοι, οχήματα, αγώνες, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα
Μπογιατζής Β., Μετέωρος μοντερνισμός. Τεχνολογία, ιδεολογία της επιστήμης και πολιτική στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (1922-1940), εκδ. Ευρασία, Αθήνα 2012.