Συγκρουσιακή Πολιτική, Συλλογική Δράση, Κοινωνικά Κινήματα (11M025)

Από την ενότητα αυτή και για τις τρεις επόμενες, το σεμινάριο εστιάζεται στην εκ του σύνεγγυς διερεύνηση των παραγόντων που εξηγούν την ανάδυση και δράση των κοινωνικών κινημάτων. Η βιβλιογραφία επισημαίνει την επίδραση πόρων που είναι εξωγενείς (περιβαλλοντικοί/πολιτικές ευκαιρίες)- Ενότητα 4, και την επενέργεια της 'κινητοποίησης πόρων' που είναι ενδογενείς (μορφές δράσης/ρεπερτόρια -Ενότητα 5, αξιακές πλαισιώσεις/διαχείρηση συμβόλων -Ενότητα 6, και οργανώσεις -Ενότητα 7). Συνδυαστικά με την επίδραση της δομής των πολιτικών ευκαιριών, στη σημερινή συζήτηση τίθενται και εξετάζονται ερωτήματα όπως: Ποιες είναι οι διαστάσεις της έννοιας 'πολιτικής ευκαιρία'; Συνδυαστικά, πώς επιδρά η κρατική καταστολή και ποιο το περιεχόμενοτ της έννοιας πολιτικές απειλές'; Είναι σωστό παράγοντες όπως η διεύρυνση της πολιτικής συμμετοχής, των κρίσεων και διασπάσεων στο εσωτερικό των ελίτ, και της εμφάνισης κινηματικών συμμάχων με οργανωτικούς πόρους να θεωρούνται αφ' εαυτού τους επαρκείς; Ποιος ο ρόλος της 'απόδοσης ευκαιριών' και της εν γένει πολιτικής διαμεσολάβησης;

Μελετήστε:

• Φυλλάδιο: Περιβάλλον, δομή πολιτικών ευκαιριών, διαμεσολαβήσεις (όπου και βιβλιογραφία)
• Το ppt της συζήτησης

Δείτε επίσης

• Σεφεριάδης, Σ. Ι. (2008), «‘Περιβάλλον’, κοινωνικά κινήματα και οι τρεις μέριμνες της Συγκρουσιακής Πολιτικής», Πρόλογος στο Κούση, M., Tilly C. (επιμ.) Οικονομικές και πολιτικές συγκρούσεις σε συγκριτική προοπτική Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο, σ. 13-30, 395-401.

• Σεφεριάδης, Σ. (2002) «Σοσιαλδημοκρατικές στρατηγικές στον 20ό Αιώνα: επισημάνσεις για μια πολιτική κοινωνιολογία», στο Ηλίας Κατσούλης (επιμ.), Η «Νέα» σοσιαλδημοκρατία στην αλλαγή του αιώνα, Αθήνα: Ι. Σιδέρης, 2002, σ. 77-112.