Παρουσίαση/Προβολή

(520031) -  Καθηγήτρια Ειρήνη Τουντασάκη

Περιγραφή Μαθήματος

Το μάθημα επικεντρώνεται στα θεωρητικά σχήματα, τις βασικές αρχές, τις αναλυτικές έννοιες και τα μεθοδολογικά εργαλεία που διαμόρφωσαν οι ανθρωπολόγοι από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι και σήμερα αναφορικά με τη μελέτη της οικογενειακής και συγγενειακής οργάνωσης. Εξετάζονται οι λεγόμενες κλασικές θεωρητικές προσεγγίσεις που αντιμετωπίζουν τη συγγένεια ως δομική αρχή συγκρότησης των ανθρώπινων κοινωνιών. Μέσα από τη συγκριτική αντιπαράθεση της δομολειτουργικής θεωρίας της καταγωγής προς τη δομιστική θεωρία της επιγαμίας αναδεικνύονται τόσο οι σημαντικές διαφορές όσο και τα σημεία όπου και οι δύο αυτές γραμμές σκέψης φαίνεται να συγκλίνουν.

Εστιάζοντας στα διαφορετικά κατά εθνική σχολή θεωρητικά μονοπάτια που ακολούθησε η ανθρωπολογία της συγγένειας μετά την αναστροφή της προς τη μελέτη των δυτικών κοινωνιών, η έμφαση μεταφέρεται στις σύγχρονες προσεγγίσεις, οι οποίες επικεντρώνονται στην ανάλυση των πρακτικών και συμβολικών λειτουργιών των συγγενειακών σχέσεων, στην ατομική δράση και τις στρατηγικές που τα υποκείμενα ενεργοποιούν σε συνάρτηση με τις τοπικές νοηματοδοτήσεις της συγγένειας. Η θεωρία της πρακτικής, η συμβολική προσέγγιση και η φεμινιστική κριτική, αμφισβητώντας και ανατρέποντας τις «κλασικές» θεωρήσεις της συγγένειας, σηματοδότησαν τη μετατόπιση από την περιγραφή των συγγενειακών συστημάτων των διαφόρων κοινωνιών στην ανάλυση των ημικών (emic) πολιτισμικών κατασκευών και τη διερεύνηση των ποικίλων νοημάτων που οι σεξουαλικές διαφορές, η ανθρώπινη αναπαραγωγή και η συγγένεια προσλαμβάνουν στα διαφορετικά πολιτισμικά συμφραζόμενα.

Ιδιαίτερη ενότητα θα αποτελέσει η συμβολή των Νέων Τεχνολογιών Αναπαραγωγής στην αναζωπύρωση του ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος για τη συγγένεια και τη συγκρότηση των επονομαζόμενων «μελετών της νέας συγγένειας».

 

Ημερομηνία δημιουργίας

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020