Παρουσίαση/Προβολή

Εικόνα επιλογής

Συμπεριφορισμός και Ψυχοπαθολογία

(6239) -  Ρ. Μέλλον

Περιγραφή Μαθήματος

Στο τρίτο αυτό μάθημα στην θετική επιστήμη της ατομικής συμπεριφοράς, ολοκληρώνεται η εισαγωγή στις βασικές αρχές καθορισμού συμπεριφοράς και δίνεται έμφαση στην εφαρμογή αυτών των αρχών στην επιστημονική ερμηνεία της προέλευσης των φαινομένων που περιγράφονται ως «ψυχοπαθολογικά».

Στη συμπεριφοριστική άποψη, τα φαινόμενα της ψυχοπαθολογίας μπορεί να είναι ανεπιθύμητα, όμως δεν αποτελούν ανωμαλίες˙  τα μοτίβα ή υποδείγματα συμπεριφοράς που χαρακτηρίζουν τις «ψυχολογικές διαταραχές» δεν είναι «εκτός ελέγχου», αλλά καθορίζονται σύμφωνα με τις ίδιες αρχές πειραματικής προέλευσης που περιγράφουν τον καθορισμό της λεγόμενης «υγιούς» συμπεριφοράς. Παραδείγματα όπως, ο καθορισμός των βίαιων και «μαζοχιστικών» δράσεων καθώς επίσης και οι προβληματικοί «μηχανισμοί άμυνας» (π.χ., «άρνηση, «προβολή»), περιγράφονται ως μη επιθυμητές προσαρμογές στην κοινωνική χρήση της τιμωρίας, των απειλών τιμωρίας και την αρνητική ενίσχυση για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των άλλων.

Στη συνέχεια αναλύονται, με τους όρους μιας θετικής επιστήμης της ατομικής συμπεριφοράς, οι λεγόμενες «γνωστικές λειτουργίες», όπως η μίμηση προτύπου, η λύση προβλημάτων, η μνήμη και η λήθη, η τήρηση και μη τήρηση κανόνων, συμβολές, σχέδια και οδηγίες, καθώς και ο συλλογισμός. Ενώ οι «δυσλειτουργίες» στα πολύπλοκα ρεπερτόρια αυτά φέρονται σαν να είναι αιτίες της ψυχοπαθολογίας, η προέλευση των ιδίων αυτών γνωστικών δυσλειτουργιών συνήθως παραμείνει χωρίς αιτιολογία.

Στο μάθημα παρουσιάζεται η απόδειξη ότι τα μη επιθυμητά και τα επιθυμητά χαρακτηριστικά αυτών των πολύπλοκων συντελεστικών διακρίσεων καθορίζονται μέσω της μακροπρόθεσμης αλληλεπίδρασης του ατόμου με τα γεγονότα της ζωής του—ένα είδος αιτιολογίας που διευκολύνει την αποτελεσματική παρέμβαση. 

  1. Η συμπεριφοριστική θεώρηση των φαινομένων της «ψυχοπαθολογίας».
  2. Αρνητική ενίσχυση και τιμωρία.
  3. Η εξάλειψη της αρνητικής ενίσχυσης και η διακριτική λειτουργία των αρνητικών ενισχυτών.
  4. Γιατί η τιμωρία δε μειώνει οπωσδήποτε την πιθανότητα εκδήλωσης δράσεων;
  5. Οι πιθανές επιδράσεις (και οι «παρενέργειες») της τιμωρίας.
  6. Η λεγόμενη «μαθημένη ανικανότητα»: Παθολογία ή μη επιθυμητή προσαρμογή στην εξάλειψη της αρνητικής ενίσχυσης;
  7. Η συμπωματική αρνητική ενίσχυση ως πηγή «δυσλειτουργικών» ερμηνειών και αντιλήψεων.
  8. Η τιμωρία ως παρωθητική διαδικασία και ο καθορισμός των βίαιων δράσεων.
  9. Μαζοχισμός, καταστροφολογία και κατάθλιψη: Ο καθορισμός της θετικά ενισχυτικής δύναμης των επώδυνων ερεθισμάτων και ο ασυνείδητος αποτρεπτικός αυτοέλεγχος.
  10. Οι «μηχανισμοί άμυνας»: Η θεμελίωση της αρνητικά ενισχυτικής δύναμης ερεθισμάτων που παράγονται από «απαγορευμένες» μορφές δράσης.
  11. Οι «μηχανισμοί άμυνας»: Η θεμελίωση της θετικά ενισχυτικής δύναμης ερεθισμάτων που παράγονται από «επιτρεπόμενες» μορφές δράσης στο πλαίσιο της τιμωρίας.
  12. Η αντιμετώπιση των επιδράσεων της τιμωρίας και της αρνητικής ενίσχυσης στην ψυχοθεραπεία.
  13. Η προληπτική και θεραπευτική σημασία ενός αποτελεσματικού ρεπερτορίου ανάλυσης συμπεριφοράς.
  14. «Γνωστικές λειτουργίες»: Η συντελεστική διάκριση υπό όρους και τα αυτό-παραγόμενα διακριτικά ερεθίσματα.
  15. Η γενικευμένη αντιστοίχιση ερεθισμάτων με καθυστέρηση, η «μνήμη» και οι διαταραχές της.
  16. Το ενδελεχές διακριτικό ρεπερτόριο: Η γενικευμένη μίμηση και αντίθεση προτύπου και ο ρόλος τους στην ψυχοπαθολογία και στην ψυχοθεραπεία.
  17. Ο καθορισμός της λύσης προβλημάτων και ο ρόλος της στην ψυχοπαθολογία και στην ψυχοθεραπεία.
  18. Ο καθορισμός της παραγωγής και της τήρησης κανόνων και οι ρόλοι τους στην ψυχοπαθολογία και στην ψυχοθεραπεία.
  19. Ο συλλογισμός και οι αναδυόμενες συντελεστικές διακρίσεις: Αιτιολογούνται αποτελεσματικά από τις υπάρχουσες αρχές καθορισμού της συμπεριφοράς;
  20. Επίλογος: Η πειραματική ανάλυση και η επιστημονική ερμηνεία της «ψυχοπαθολογίας».

 

English:

In this third class in the natural science of individual behavior, the introduction to the basic principles of determination is completed, with emphasis in their application in the scientific interpretation of the dimensions and provenance of phenomena that are characterized as “psychopathological.” In a behavioral perspective, such phenomena are considered undesirable, but not anomalous; the patterns of behavior that characterize “psychological disorders” are not “out of control” but rather determined in accordance with the same experimentally-derived principles that describe the determination of so-called “normal” or “healthy” behavior.  Examples such as the determination of “aggressive” and “masochistic” acts, as well as problematic “defense mechanisms” (e.g., “repression,” “projection”) are described as pernicious adaptations of the common social practice of reducing the frequency of undesired behavior by punishing or threatening to punish it, evoking incompatible behavior which is then reinforced by the termination of the aversive event (technically, by negative reinforcement).  Then we will focus our natural science perspective on the analysis of so-called “cognitive functions” such as imitation, problem solving, remembering and forgetting, following and not following rules, advice, plans and instructions, as well as logical and illogical reasoning. Although “dysfunctions” in such complex repertoires are traditionally treated as causes of psychopathology, the causes of the “dysfunctions” themselves typically remains unanalyzed. In this class we present evidence indicating that both desirable and undesirable characteristics of such complex discriminative repertoires are determined in the temporally-extended interaction between the individual and  events that have systematically preceded and followed upon his or her activities—the type of causal formulation that informs and directs effective intervention.  

  1. A behavioral perspective on the phenomena termed “psychopathology.”
  2. Negative reinforcement and punishment.
  3. Extinction of negative reinforcement and the discriminative function of negative reinforcers.
  4. Why does punishment often fail to reduce the emission frequency of the punished act?
  5. Four possible effects (and the so-called “side-effects”) of punishment.
  6. So-called “learned helplessness”: Pathology or occasionally pernicious adaptation to extinction of negative reinforcement;
  7. Adventitious negative reinforcement as a source of “dysfunctional” interpretation and perception.
  8. Punishment as establishing operation and the determination of aggressive behavior.
  9. Masochism, catastrophizing and depressive rumination: How positive reinforcing potency accrues to painful events and unconscious aversive self-control.
  10. “Mechanisms of defense:” Ways in which the negative reinforcing potency of stimuli produced by punished acts is established.
  11. “Mechanisms of defense:” Ways in which the positive reinforcing potency of stimuli produced by punished acts is established.
  12. Psychotherapeutic intervention in the behavioral fallout of punishment and negative reinforcement.
  13. The preventative and therapeutic power of an effective repertoire of behavior-environment relation interpretation.
  14. “Cognitive functions:” Conditional discrimination and self-constructed events
  15. Generalized delayed matching-to-sample, “memory” and “memory failure”
  16. Fine-grained repertoires of conditional discrimination: Generalized imitation and rejection of prototypes and their role in psychotherapy
  17. The determination of problem solving and its role in psychopathology and psychotherapy.
  18. The determination of rule generation and rule following and its role in psychopathology and psychotherapy.
  19. Logic and abstract reasoning: Do basic principles provide an adequate account of stimulus equivalence phenomena?
  20. Epiloge: Experimental analysis and the natural science interpretation of “psychopathology.”

 

 

Ημερομηνία δημιουργίας

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014