Παρουσίαση/Προβολή

(110549) -  Θ. Αθανασιάδης

Περιγραφή Μαθήματος

Η Δημόσια Ιστορία επικεντρώνεται στις νοηματοδοτήσεις, τις αναπαραστάσεις και τις χρήσεις του παρελθόντος στο (εκάστοτε) παρόν. Μέσα από την ανάλυσή τους προσπαθεί να κατανοήσει την ιστορική κουλτούρα μιας κοινωνίας, τον βαθμό δηλαδή στον οποίο το παρελθόν επηρεάζει τον τρόπο που κατανοούμε τον κόσμο του παρόντος και τον τρόπο που πλοηγούμαστε μέσα σε αυτόν. Το παρελθόν φθάνει στο παρόν κυρίως ως συλλογική μνήμη: ατομική και επικοινωνιακή το πρόσφατο, ιστορική ή πολιτισμική το απώτερο. Η ιστορική μνήμη του ελληνικού παρελθόντος (Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Επάνασταση του 21) συγκροτήθηκε, τυποποιήθηκε και διαχύθηκε στην δημόσια σφαίρα με τρεις κυρίως τρόπους: Με την τέχνη (κυρίως τη ζωγραφική και τη γλυπτική), με τις επετειακές τελετουργίες (παρελάσεις, καταθέσεις στεφάνων, σχολικές γιορτές κλπ.) και με τη σχολική ιστορια. Οι παραδόσεις του μαθήματος θα επικεντρωθούν στις δύο πρώτες από αυτές τις δημόσιες πρακτικές, όπως αναδύθηκαν, ξεδιπλώθηκαν και παγιώθηκαν κατά τον ελληνικό 19ο αιώνα (1821-1922). Θα εξεταστούν οι μορφές τους, η συνεισφορά τους στη διαμόρφωση μιας ορισμένης ιστορικής μνήμης και, τελικά, η συνεισφορά τους στην παγίωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας: των δομικών συστατικών που τη συναποτέλεσαν και που αντέχουν έως σήμερα. 

Ημερομηνία δημιουργίας

Σάββατο 5 Μαρτίου 2022