Παρουσίαση/Προβολή

Εικόνα επιλογής

Σύγχρονη ελληνική εξωτερική πολιτική, 1941-1990

(11Μ228) -  Ειρήνη Λαγάνη

Περιγραφή Μαθήματος

Το μάθημα στοχεύει στη διερεύνηση των επιλογών και προτεραιοτήτων των ελληνικών κυβερνήσεων στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την πτώση του τείχους του Βερολίνου, γεγονότα που θεωρείται ότι σηματοδοτούν το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Ειδικότερα, εξετάζονται η εξωτερική πολιτική της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης (1941-44), ο βαθμός επιρροής των επιλογών και του προσανατολισμού των Εμμ.Τσουδερού και Γ.Παπανδρέου στη θέση που παίρνει η χώρα στο μεταπολεμικό διάστημα και η διερεύνηση και η επιρροή των αντίστοιχων επιλογών του ΕΑΜ . Στα πλαίσια αυτά εξετάζεται η συνεργασία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τα αντιστασιακά κινήματα των όμορων γειτονικών χωρών και διερευνώνται οι λόγοι μη σύστασης του Κοινού Βαλκανικού Στρατηγείου που θα απέτρεπαν την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής και στους Άγγλους.

Στη συνέχεια, εξετάζονται οι στόχοι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων και η επιρροή του ξένου παράγοντα (αρχικά βρετανικού και έπειτα αμερικανικού) στη διαμόρφωσή τους. Στα πλαίσια αυτά, αναλύεται τόσο η προσέγγιση με την Τουρκία όσο και με τη Γιουγκοσλαβία . Απόπειρες που βρίσκουν επιστέγασμα στο Τριμερές Σύμφωνο της Άγκυρας. Η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και οι ελληνο-αμερικανικές συμφωνίες για τις βάσεις εξετάζονται κάτω από το πρίσμα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση εντός του διπολικού συστήματος του Ψυχρού Πολέμου προκειμένου να προστατευτεί η χώρα από τον από «βορράν κίνδυνο». Εξετάζονται οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να εντάξει το Κυπριακό στις προτεραιότητες της εξωτερικής της πολιτικής και πώς η επιλογή της αυτή τη φέρνει αντιμέτωπη με τη Βρετανία, την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Αναλύεται το «άνοιγμα» της Ένωσης Κέντρου στις ανατολικές χώρες , το δόγμα του «εθνικού κέντρου», η πορεία των ελληνο-αμερικανικών και ελληνο-τουρκικών σχέσεων καθώς και των σχέσεων με τις όμορες βαλκανικές χώρες κατά την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης το ενδιαφέρον εστιάζεται στις ελληνο-αμερικανικές σχέσεις (1974-1988) , στον επαναπροσδιορισμό του αμυντικού δόγματος της χώρας μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που συνεπάγεται μεταξύ άλλων τη θεαματική βελτίωση του κλίματος στις σχέσεις της Ελλάδας με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία) . Βελτίωση που σηματοδοτεί ουσιαστικά και το πρώιμο – σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη- τέλος του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ της Ελλάδας και των γειτόνων της.

Ημερομηνία δημιουργίας

Τρίτη 2 Απριλίου 2019