Φιλοσοφία τῆς ἱστορίας (σεμινάριο) (110485)

Η τελευταία συνεδρία είναι διαφορετική από τις άλλες. Μέχρι τώρα προτάθηκε μια λελογισμένη ιστορία της έννοιας «ιστορία» όπως απαντάται στους ιστορικούς και τους φιλοσόφους, η οποία υπήρξε και μια σειρά τεσσάρων δυνατών ορισμών της. Τώρα θα κάνουμε μια φιλοσοφική άσκηση: Θα προσπαθήσουμε να ορίσουμε τι είναι ιστορία στηριζόμενοι στις προηγούμενες συνεδρίες.

Η ιστορία είναι αμετάκλητη εφόσον περιέχει μια αλλαγή των εννοιών. Η αλλαγή του τρόπου πρόσληψης της πραγματικότητας μπορεί να εξηγηθεί μόνο με αφετηρία την πραγματικότητα, άρα ο φιλόσοφος που μελετά την ιστορία πρέπει να υποθέσει ότι υπάρχει ένα είδος εμπειρίας που δεν είναι ούτε η επαγωγική βάση μιας επιστήμης ούτε όμως η πείρα, εκείνη η μορφή γνώσης που παραδοσιακά εφαρμόζεται στο πεδίο της πράξης, επειδή εδώ η επιστήμη με τις γενικές αρχές της χωλαίνει. Στο μέτρο που η «κατανόηση» παραμένει δέσμια αυτού του παραδοσιακού δυϊσμού, ο ορισμός της ιστορικής εμπειρίας πρέπει να στραφεί στη μαρξική σκέψη, που προσπαθεί να εντάξει το εννοιολογικό πλαίσιο στην ιστορική ροή χωρίς απονομιμοποίηση της αξίωσής του στην αλήθεια, δηλαδή χωρίς διολίσθηση στον σχετικισμό.