Φιλοσοφία τῆς ἱστορίας (σεμινάριο) (110485)

Η ιστορία αποκτά άλλο νόημα όταν δεν αναζητούμε τι τη χαρακτηρίζει για να το επεκτείνουμε στις εκκολαπτόμενες κοινωνικές επιστήμες αλλά προσπαθούμε να τη σχετίσουμε με συγκροτημένες κοινωνικές επιστήμες, όπως συμβαίνει τον κ΄ αιώνα σε αναφορά κυρίως με το έργο του Μαρξ. Τότε ιστορία γίνεται η κοινωνική επιστήμη εκείνη που δεν ασχολείται ούτε με σταθερές ανθρωπολογικές συνιστώσες ούτε με την ατομική ψυχοσύνθεση –η οποία αναπαράγει τους ίδιους συνδυασμούς–, αλλά με το πεδίο γεφύρωσης του γενικού και του ατομικού, του σταθερού και του εφήμερου, όπου έχει θέσει και το μη επαναλήψιμο ατομικό, στο μέτρο που τα πρότυπα για την ανάλυση των δομικών αλλαγών δεν έχουν γνωστική αλλά ευρετική αξία.